Mijmij wordt Ik zie, ik zie,...

Het is al weer een tijdje stil geweest op dit blog. Het is nu bijna een jaar geleden dat ik de wondere wereld van de weblogs ontdekte en een tijdje later ook zelf begon te schrijven. Dat vraagt om een give away ;), maar ook om wat reflectie.


Om een aantal redenen was ik niet meer zo blij met dit weblog in deze vorm. Hoewel ik het heel leuk vind om naast de creatieve maaksels ook de persoonlijke ontwikkeling van vele blogsters te volgen, merk ik dat ik er niet goed in ben om zelf ook persoonlijke verhalen te schrijven. En dus is het misschien verstandig om daar ook maar niet meer op in te zetten. Daarnaast merk ik dat ik intussen zo veel blogs volg dat ik de draad af en toe kwijt raak. Waar had ik dat leuke idee voor zus en zo ook al weer gezien? De lijst van logjes met sterretjes in mijn reader is intussen al zo lang dat ik daar ook niet veel overzicht meer op heb. 1+1=2 -> dat vraagt om een andere inhoud en opzet van mijn blog.
Dan de naam. Wij vonden het ontzettend schattig toen onze dochter het steeds had over ‘mijmij’. Maar intussen is ze al weer flink gegroeid, praat er lustig op los en kan intussen ook haar eigen naam al geheel correct uitspreken. En mezelf te blijven aanduiden als ‘Mijmij’ klinkt meer egocentrisch dan eigenlijk mijn aard is. Om de privacy van mezelf, maar vooral ook mijn gezin, te bewaken wil ik ook liever niet onder mijn eigen naam bloggen. Dus ga ik voortaan het alias gebruiken dat ik al langer op fora e.d. gebruik: Ima. Dat is hebreeuws voor ‘mama’, met als ‘pasfoto’ een ‘alef’, de eerste letter van die naam.
Tenslotte de indeling en vormgeving. Met de nieuwe opzet moest er sowieso een nieuwe indeling komen. De vormgeving van deze blog kon ook wel wat verbetering gebruiken. De header is al maanden leeg, het stofje langs de zijkanten is wel erg winters, etc.

Al deze dingen bij elkaar opgeteld betekent eigenlijk dat ik een nieuw weblog moest gaan ontwerpen. En dat heb ik de afgelopen weken gedaan; daarom was het hier zo stil. Het is nog niet af, maar ver genoeg om afscheid te nemen van MijMij en te verwijzen naar Ik zie, Ik zie,… Ik ben nog bezig om de logjes van hier die de moeite waard zijn over te zetten en dan zal ik de overige open plekken in gaan vullen met de enorme lijst met sterretjes.

Ik vind het heel leuk dat een aantal van jullie dit weblog zijn gaan volgen. Ik hoop dat ik jullie weer mag zien op mijn nieuwe site.

Tipi tent

Met dit mooie weer is het tijd om buiten te spelen. Een tent is dan wel erg leuk.

Deze tutorial voor een tipi-tent van Obsessively Stitching is geweldig. Ze maakt een prachtige tent uit een 2-persoons laken en een paar pvc-buizen. De tutorial is heel duidelijk en ook nog leverbaar in PDF-formaat (en dus printbaar).

De tent is heel gemakkelijk te maken. Ook voor beginners heel goed te doen. Ik had alleen geen 2-persoons laken meer liggen, en kon ook geen pvc-buizen vinden. Gelukkig kreeg ik van een heel lieve tante een enorme lap blauwe canvas. Voor de buizen gebruikte in gordijnroedes.

Na het maken heb ik nog twee dingen gewijzigd. De stokken zitten in tunnels die ook van onder dicht zijn. Dat heeft als grote voordeel dat je de tent ook binnen kunt gebruiken zonder de vloer te beschadigen. Het nadeel is echter dat de tent erg schuiverig en wiebelig is. Elke keer als er een kind in of uit kroop, verschoof de tent. En aangezien in- en uitkruipen nou juist het leukste van een tent is, stond het ding al gauw een paar meter verder. Buiten was het ook nogal onhandig dat hij zo instabiel was. Bij de eerste windvlaag waaide hij om (terwijl hij nog van zwaarder materiaal gemaakt is dan oorspronkelijk). Ik heb daarom toch maar scheerlijnen toegevoegd. Nu staat hij goed stabiel.

Een ander nadeel was dat de stokken los in de tunnels zaten. Daardoor had de stof de neiging naar beneden te zakken. Toen ik toch met die ringetjes in de weer was, heb ik daarom meer even doorgetimmerd en bovenaan ook gaatjes gemaakt om het touw doorheen te leiden.

Vulkaan

Het is al weer een tijdje geleden en hopelijk niet meer zo relevant, maar we vonden dit zo’n leuk proefje dat ik er toch nog even over wil vertellen.

In april moest papa voor zijn werk een paar dagen naar Rome. En laat hij nou net met een van de laatste vliegtuigen zijn vertrokken die nog voor de aswolk uit konden gaan. En dus vervolgens vast zitten in Rome. :(

Het werden voor ons, achterblijvers, een paar spannende dagen. De kinderen hadden goed door dat ik het ook spannend vond, alleen al omdat ik geregeld de tv aanzette om het nieuws te kunnen volgen. Normaal gaat de tv bij ons heel spaarzaam aan. Vooral grote broer wilde heel graag precies weten wat er nu aan de hand was en waarom papa niet terug kon komen. Nou, leg maar eens aan een 4-jarige uit wat een vulkaan is. Ik vond dat niet meevallen. Dus ging ik naar de bieb om er wat boekjes over te halen. Dat hielp. Een boekje was vooral leuk omdat er ook allerlei proefjes instonden. Zo heeft grote broer helemaal zelf een seismograaf geknutseld! En samen hebben we dit proefje gedaan om een vulkaan na te bootsen.

Je hebt nodig: zand, water, een emmer, een grote schaal, een klein flesje, bloem (meel), bakpoeder, azijn, rode kleurstof.

Meng eerst in de emmer het zand met het water totdat het zand genoeg ‘plakt’ om ermee te kunnen bouwen.

Meng de bloem met het bakpoeder. Doe dit in het flesje.
Zet het flesje in het midden van de schaal en bouw eromheen een zandberg. Let op dat de kinderen tijdens het bouwen het flesje niet vol gooien met zand.
Neem nu de azijn en druppel daar wat rode kleurstof in. Met wijnazijn schijnt het nog mooier te worden. Giet dit mengsel in het flesje.

Door de reactie van het zuur van de azijn met het bakpoeder zal er nu een stroom ‘lava’ op gang komen en is er een heuse vulkaan te zien.

Hopelijk gaan jullie vakanties gewoon door en zullen jullie niet hoeven uitleggen wat een vulkaan is. :)

Simpele ritstasjes

Er moesten weer een paar eenvoudige cadeautjes gemaakt worden. Eerder maakte ik dit eenvoudig portemonneeke, maar dat was toch nog niet zo eenvoudig als ik graag wilde. Er moet toch nog voering in en vooral de biaisband rond de dikke stof viel nog niet mee. Dat kan nog eenvoudiger.
Men neme een rechthoekig stukje meubelstof (gratis op te halen bij de stoffeerder, het moet wel echt stevige stof zijn, anders moet je toch nog gaan voeren), zet een rits vast aan de korte kanten, stik de zijkanten dicht, keer naar de goede kant en klaar. Eenvoudiger kan echt niet. En als je een mooi stofje gebruikt en een bijpassende rits ziet het er nog leuk uit ook. Het formaat is goed als klein beursje, bijvoorbeeld gevuld met chocolade munten voor een kindje; voor kleine frutsels in de handtas, zoals labello of pasjes; of ook als hoesje voor de telefoon.

Babyslofjes

Tijdens onze vakantie gingen we ook op kraamvisite. Een kleinigheidje had ik al vantevoren gemaakt om mee te nemen, maar daar wilde ik toch ook nog wat doen. En realiseerde ik me dat ik lichtelijk verslaafd ben geraakt aan mijn naaimachine. :)

Ik had een zak met vilt meegenomen omdat je die niet hoeft af te werken en dus ook wel met de hand te naaien is. Intussen wisten we dat de baby een meisje was, en maakte ik deze slofjes:

In het echt waren de kleuren heel leuk, maar het bleek een beetje moeilijk om op de foto te krijgen. Mijn plan was om een tutorial van het net te gebruiken, maar we hadden dus geen internetverbinding. Dus heb ik maar een beetje op goed geluk geprutst. En wonder boven wonder pasten ze precies. :)

In het najaar ga ik hier zeker nog een keer een grotere versie van maken voor onze eigen kids.

Terug van weggeweest / lenterokjes

Jeej, we zijn er weer. We zijn een paar weken weg geweest voor werk/vakantie. Mijn naaimachien kon ik niet mee nemen, maar de laptop wel. Ik dacht dus gewoon door te kunnen gaan met bloggen. Helaas, de internetverbinding hebben we niet aan de praat gekregen. :(

Nu is er dus een flinke achterstand weg te werken: blogberichtjes die nog geschreven moeten worden, een berg strijk, een enorme lijst berichtjes die nog gelezen willen worden (wat zijn jullie actief geweest!), patroontjes die opgezocht moeten worden, de strijk, cadeautjes die gisteren af hadden moeten zijn, strijk. Of ik veel aan bloggen toe kom de komende dagen, betwijfel ik dus wel een beetje...

Maar hier zijn wel een paar plaatjes van de rokjes die ik voor vertrek nog even snel maakte. We hebben daar prachtig weer gehad, dus ze zijn ook al enthousiast gedragen. Het roze rokje is gemaakt met het gratis patroon van Oliver+S. De enige wijziging is dat ik het lint onderaan heb vervangen door een biais-bandje wegens geen passend lint in huis. Het patroontje is inderdaad super simpel, niet alleen geschikt voor lazy days, maar ook voor lazy ladies ;)

Het rode rokje is gemaakt volgens hetzelfde idee. Het idee om twee laagjes stof te gebruiken heb ik afgekeken van Meisjesmama.

Even pauze

Net nu een aantal projectjes af zijn en ik daar enthousiast over wil bloggen, zit ik zonder internetverbinding... :( Waarschijnlijk gaat dat ook nog een tijdje duren. Even een een gedwongen blogpauze dus.

Kikkerkussens

Kleine jongens worden groot en grote jongens nog groter.

Onze jongen is 4 geworden en gaat nu naar de basisschool. Dat betekende ook afscheid nemen van de kinderopvang. Hij heeft het daar geweldig naar zijn zin gehad. Het laatste jaar ook omdat hij een dag in de week naar de groep voor de 'grote' kinderen mocht. Dat was een heel goede voorbereiding voor school.

Dat het daar zo leuk was, kwam ook omdat het zo goed klikte met de leidsters. Daniëlle, als je dit leest, nogmaals heel erg bedankt! Een afscheidscadeautje was volgens ons dan ook wel op zijn plaats. Omdat de groep ging verhuizen, hadden ze gevraagd om kussens om in de nieuwe ruimte een 'lounge-hoek' te maken. Oftewel een plekje waar de kinderen even rustig kunnen zitten om bij te komen van alle activiteiten en indrukken. Omdat de groep de 'Kikkersprong' heet, leek het mij wel gepast om kikkerkussens te maken. Dat werden deze:

Het rechter is een eigen ontwerp, wat ook zichtbaar is aan de klungeligheid. Ik ben duidelijk niet gewend om in 3D te denken. Het is gemaakt van fleece omdat dat zo lekker zacht en aaibaar is. Nadeel is wel dat ik het niet gemakkelijk naaien vind. Ik heb weer veel profijt gehad van de tip van Katrien. Bij het randje rond de ogen heb ik een papiertje onder de stof gelegd, waardoor het een stuk gemakkelijker ging. Bij de mond heb ik een zwart draadje katoen meegestikt. Ik deed dat vooral omdat het me niet lukte om de mond met krijt op de fleece te tekenen en ik daarom maar een draadje heb neergelegd en dat met overdwarse speldjes vastgezet. Bijkomende bonus bleek dat de mond daardoor net wat meer volume krijgt.

We verheugen ons er nu al op dat Zus over een half jaar ook naar de Kikkersprong mag.

Lente/najaars jas

Het is de laatste tijd een beetje stil geweest op dit blog. Dat heeft te maken met een kwestie die ik de laatste tijd vaker tegen kom in blogland: soms moet je kiezen óf bloggen óf naaien. Omdat een aantal dingen echt op tijd af moesten, heb ik vooral voor het naaien gekozen.

Het eerste grote project was de rugzak. Het tweede was een lentejasje voor Zus. En die is nu gelukkig ook af. Het patroon komt uit de Ottobre van voorjaar 2010. De winterjas kwam ook al uit een Ottobre (zie hier) en daar was ik toen erg tevreden over: tamelijk eenvoudig te maken en een mooi resultaat. Over deze jas ben ik minder tevreden. Hij was wel weer eenvoudig genoeg voor een niet al te ervaren naaister en ik ben ook blij met de stofkeuze. Deze kleur staat Zus heel leuk. Maar ik vind de stolpplooien niet mooi vallen. Ach ja, je kunt niet alles hebben.

En nu de rest nog af maken. Er volgen nog berichtjes over het verjaardagscadeautje van Broer voor zijn 3+ groep, ons geweldige experiment met een heuse vulkaan en een paar snelle zomerrokjes. Maar nu moet ik eerst zorgen dat voor morgen 20 lepelvliegtuigjes af komen...

Kleuterrugzak

Grote broer is vier jaar geworden! Dat betekent dat hij nu naar school mag. En daar hoort een mooie rugzak bij. Die wilde ik graag zelf maken. Op zoek naar een patroon kwam ik deze peuterrugzak tegen. Ik vond hem leuk, maar hij was toch niet helemaal wat ik zocht. Ik wilde liever een rits, een extra zakje aan de voorkant en een zijzakje voor een beker. En liefst ook nog verstelbare bandjes en zo'n paspelachtig bandje. Hier zag ik dat het mogelijk moest zijn, en met wat tips van Miekk's ging ik aan de slag. Omdat ik niet zo goed ben in naaien zonder patroon en stap-voor-stap aanwijzingen en er bovendien nogal wat dingen in zaten die ik nooit eerder gedaan had, maakte ik dit keer eerst een proefmodel. Dat zijn de foto's boven. Gemaakt van de stof waar ik eerder deze tas van maakte.

En toen maakte ik deze:

De stof is van het Stoffenspektakel. De voering en de oranje paspel- en biaisbandjes zijn restjes. De krokodil heb ik uit foam geknipt en met een spuitbus lijm erop geplakt.

Hier nog een foto met de held van dit verhaal op de achtergrond.

Want stof + voering + versteviging (2x) + paspel + biais (binnenkant) + schouderbandjes = 12 lagen stugge stof en daar ploegde mijn trouwe Husqvarna van het simpelste model moeiteloos doorheen. Alsof het een dun katoentje was.

En dan nog een van broer en zus samen.

Het is flink wat gepuzzel en gereken geweest. Ik wil dat graag beschikbaar stellen, als iemand ook zo'n rugzakje zou willen maken. Is er behoefte aan een patroon?

Pif - wie doet er mee?

Een tijdje geleden was ik de gelukkige om als eerste te reageren op de vraag van Vrollie wie er zin had om mee te doen aan een 'pif'. En kijk, vorige week kwam deze mooie envelop met inhoud in mijn brievenbus. Net op een moment dat ik heel zielig thuis ziek zat te zijn, kwam er zo'n mooi cadeau. Dank je, Katrien!

Er zat een mooi sleuteltasje in, een naaldenboekje, een paar yoyo's en een gehaakt bloemetje. Super. En de tutorials voor al dat moois verschijnen dezer dagen ook nog op haar blog.

En nu werkt een pif (pay it forward) zo dat als je een cadeautje hebt ontvangen, je daarna ook drie cadeautjes verder stuurt. Dus bij deze: wie heeft er zin om een cadeautje van mij te ontvangen (onder voorwaarde dat je daarna ook weer iets doorstuurt)? De eerste drie die reageren kunnen meedoen.

Op weg naar Pasen - Slot

Vanwege een paar ontstekingen en de daarbij horende ongemakken en vermoeidheid, is er even een blogpauze geweest. Vandaar dat deze post over de paaskijktafel veel te laat komt. Ik post hem toch nog omdat ik graag voor mezelf de serie compleet wil hebben voor volgend jaar.

De woestijn is nu echt uitgegroeid tot een lentetuin. Er is vanalles gaan groeien en bloeien. De paaseitjes hebben er niet lang ingelegen. Niet omdat ze opgegeten werden, maar omdat ze volgens Broer daar niet hoorden: de paaseitjes hoorden in het mandje. Peuterlogica is soms heel strikt... Op de achtergrond staan de palmpasenstokken die ze in de kerk geknutseld hadden.

Op weg naar Pasen - V

Met een paar dagen vertraging is hier onze kijktafel van Palmpasen. De palmtakjes zijn door de kinderen uit de broodhaantjes gehaald en op de schaal gelegd. Ook hebben ze op de vruchtbare aarde tuinkers gezaaid. De foto is een dag later gemaakt en toen begonnen de zaadjes al te ontkiemen. Vandaag begint het al echt groen te zien.
De tafel is ook wat opgevrolijkt met een paasservetjes. Dat is omdat het op Palmpasen toch een feestelijke dag is. Op Goede Vrijdag haal ik ze weer even weg. Zo kunnen we een beetje van het contrast laten zien.
Overigens is Broer heel erg bezig met het paasverhaal. Zo heeft hij al bedacht dat hij op vrijdag een klein poppetje Jezus in het lege bloempotje (=het graf) legt, dan de grote steen ervoor legt en met pasen de steen weg zal rollen.
En het lukt hem ook wonderwel om chocolade paaseitjes die hij krijgt niet op te eten, maar te bewaren tot pasen. Uit zichzelf!

Paasversieringen

Afgelopen zondag mochten de kinderen in de kerk alvast de palmpaasstokken versieren. De bedoeling was dat ze daar zelf wat versierspullen voor mee zouden nemen. Een deel daarvan hebben we samen geknutseld. Ik heb uit foam (van de Hema, toevallig in huis omdat het in een pak zat met het vilt dat ik voor iets anders nodig had) eieren geknipt. Van de restjes heb ik kleine driehoekjes geknipt en die hebben de kinderen er op geplakt. Met een perforator kun je een gaatje in het ei maken om ze op te kunnen hangen.

Deze eieren hangen dus inmiddels in de prachtige palmpaasstokken, maar ik denk dat we er nog een paar gaan maken om in de paastakken thuis te hangen.

Op weg naar Pasen - IV

We hebben een weekje overgeslagen met de foto's, maar hier is weer een nieuwe foto van onze kijktafel voor pasen. Vorige week hebben we vruchtbare grond toegevoegd en deze week een paar narcisjes. Komende zondag zullen er in de vruchtbare grond zaadjes gezaaid worden. Waterkers, die snel opkomt, zodat die met pasen opgekomen is en bij het ontbijt op de boterham kan worden gedaan.

Als je ook zo iets zou willen doen, is nu een goed moment om te beginnen. In plaats van elke week iets toevoegen, kun je dan elke dag iets toevoegen. Eigenlijk is dat voor kleine kinderen beter, omdat de 6 weken van de vastentijd voor hen een veel te lange tijd is om te bevatten. Als je nu begint met toewerken naar pasen, is dat veel duidelijker. En met deze kijktafel kun je zelf bepalen hoe religieus je het wil maken. Je kunt proberen de symboliek van dood naar leven te koppelen aan Jezus. Of je kunt het houden bij aansluiten bij de ontluikende natuur buiten. Of iets daartussenin.

Nieuwe tas

Hij stond al een hele tijd op mijn verlanglijst: de Pea pod linnen tas van Ottobre. En het is gelukt. De stof is een gordijnstof die ik voor 3 euro op het Stoffenspektakel heb gevonden. En aangezien gordijnstof heel breed is, kunnen daar nog wel een paar tassen van gemaakt worden.
Ik vond het een pittig projectje. Of misschien moet ik zeggen: ik heb er weer veel van geleerd. Het was bijvoorbeeld een goede oefening in het werken met biaisband. Maar zoals altijd, was de beschrijving van Ottobre zeer duidelijk en was het daardoor toch wel goed te doen. Ik ben eigenlijk vooral trots op de binnenkant: (redelijk) netjes afgewerkt én insteekzakjes én een ritszakjes. En ze is lekker groot. Er past gemakkelijk een a4 map in of flink wat boodschappen. Jeuj, ik kan weer gaan shoppen! :) Excuses voor de stomme plaatsing van de foto's. Sinds een update doet Blogger hier heel vreemd. Ik ga proberen het later nog goed te krijgen.

Update: inmiddels is de tas gebruikt en moet ik zeggen dat ik er erg blij mee ben. De zakjes aan de buitenkant zag ik vooral als een esthetische toevoeging, maar ze blijken ook bijzonder praktisch. Heel handig om even snel een speentje, knuffel, zakdoek, etc in te stoppen. Door het elastiek aan de bovenkant kun je er gemakkelijk bij, maar blijft de inhoud er toch goed in zitten.

Oh ja, en de stevigheid van de stiksels is ook goedgekeurd: in een wachtkamer is de tas door twee kindjes als slee gebruikt...

Zelluf doen: knopen

We hebben een nieuwe huisgenoot: Abraham Uil. Met deze tutorial is Uil heel gemakkelijk te maken. Het venijn van deze uil zit hem echter in de staart.

Op zich vind ik het prachtig dat kinderen alles zelf willen doen. Maar het is niet altijd handig als je dringend weg moet en dochterlief per se zelf de knopen van haar jas wil dicht doen. Maar dat nog niet kan. En toch niet geholpen wil worden. Zucht.

Daarom deze uil. Met kleurrijke staartveren. Die met knopen los- en vastgemaakt kunnen worden. Waar ze lekker mee kan spelen en ondertussen dus kan oefenen met knopen. :)

Op weg naar Pasen - III

Het water heeft zijn werk gedaan, de eerste plantjes zijn gaan groeien. Aan de woestijn zijn gisteren een paar kleine vetplantjes toegevoegd. Langzaamaan wordt het een tuin.

Het water heeft jammer genoeg ook op een andere manier zijn werk gedaan: het waterbakje is gaan roesten! :( Op de foto is het water net ververst en ziet het er nog redelijk helder uit, maar daarvoor had het een niet erg aantrekkelijke bruine kleur. Volgende keer dus een ander bakje gebruiken.

Kinderkunstwerk

Ik weet jammer genoeg niet meer op welk blog ik dit idee gezien heb. Maar kijk, is dit niet een geweldige manier om de kunstwerken van je kinderen te gebruiken? Ik ga het in elk geval onthouden voor moederdag, eh... vaderdag.

Het is wel handig om het knippen samen met je kind te doen. Wegens een boze bui had ik dat niet gedaan en toen werd de boze bui nog erger toen J. merkte dat ik zijn tekening kapot had geknipt...

Gouden tip - vervolg

Een poosje geleden vroeg ik om hulp bij het maken van een blousje. De roezeltjes moesten mooi afgewerkt worden en dat wilde niet lukken. Katrien (en anoniem) kwamen met de gouden tip: een stukje papier onder de stof leggen zodat de stof niet in de machien getrokken wordt. Het werkte perfect! Het resultaat is hiernaast te zien. Zoals jullie zien is dochterlief Katrien ook heel dankbaar :) Alleen zijn de roezeltjes op deze foto nauwelijks te zien. Ze zitten langs de bovenste helft van de knoopbiezen.

De gouden tipgeefster zou ook beloond worden. Katrien was zeer bescheiden en vroeg om een Eloleo-zakje. Dat werd deze.


Overigens bleek het gebruik van tamelijk neutrale stofjes een onverwacht voordeel te hebben. Manlief wilde onlangs op de terugweg van een afspraak nog even langs de bakker en vroeg of hij mijn tasje mocht meenemen! Ik zie hem toch niet zo gauw bij de bakker een gebloemde tas uit zijn jaszak toveren...


Voor Katrien maakte ik ook nog een eenvoudig portemonneeke , met dank aan de geweldige tutorial van Prutsen. Vorige week heb ik de stoute schoenen aangetrokken en ben ik binnengestapt bij de stoffeerderij waar ik dagelijks langs kom. Ik moest beloven dat ik het niet voor commerciele doelen zou gebruiken en mocht toen doorlopen naar de werkplaats, waar ik mocht uitzoeken uit een enorme berg lappen en stalenboeken. Dit portemonneeke was een eerste poging om met deze toch behoorlijk dikke en stevige stof te werken.

Op weg naar Pasen - II

We hebben het deze week genoeg ontvangen: water. Eerste levensbehoefte voor mensen, dieren en planten. De waterbron in onze kijktafel-woestijn is ook volgelopen. Hopelijk zijn er binnenkort de eerste tekenen van leven te zien.

Strijkvelours

Hoera, hoera, hoera. Ik won een give-away! Afgelopen donderdag viel er een dikke envelop in de bus met daarin heel veel stukjes strijkvelours. Veel kleine stukjes en streepjes, ideaal voor letters, sterretjes, etc., maar ook een mooi stuk van de nieuwe oranje strijkvelours. Dankjewel, Marieke!

Eerder had ik in haar prachtige webshop al eens een pakje van haar velours gekocht. Daar maakte ik toen o.a. dit mee.

Ik vind het een heerlijke manier om in no-time een effen shirtje wat persoonlijker te maken. Je zoekt een leuke afbeelding (zie de link in de verlanglijst hiernaast), op websites voor kleurplaten of in patronenboeken (het hertje komt uit een oude Knippie). Je tekent die na, knipt uit, strijkt, en klaar.

Op weg naar Pasen - I

Carnaval is voorbij, de vastentijd is begonnen. Voor vasten vind ik onze kinderen nog te klein, maar we proberen er wel iets aan te doen via de kijktafel. Een kijktafel is een soort 'bidhoekje' op kinderformaat. Naar gelang de tijd van het jaar wordt het telkens anders ingericht en kunnen de kinderen op een speelse manier kennis maken met de christelijke feesten.

Deze week zijn we begonnen met de paaskijktafel. We gaan in 6 weken tijd van woestijn naar paastuin. We beginnen met een schaal met alleen zand en stenen. Dor en droog. Ook de aankleding van de tafel zelf is kaal, met alleen een paarse kaars. Elke week zal er iets bij komen: vruchtbare grond, water, plantjes, zaadjes, ... Met pasen zal de woestijn verandert zijn in een bloeiende tuin. Vieren jullie mee?

Peter Pan

Helemaal aan het eind van de laatste dag van Carnaval is het me eindelijk toch nog gelukt om een foto te maken van onze Peter Pan. En zoals je ziet ging het zelfs nu nog moeizaam. :)



De tutorial voor het pakje komt van hier. Het was letterlijk klaar-terwijl-u -wacht. Het moeilijkste van het maken was eigenlijk het ongeduldige kleutertje dat naast me stond te springen of het nu al af was. Kortom, een aanrader voor een makkelijk en toch leuk verkleedpak. Ik heb er geen legging bij gemaakt en in plaats daarvan een pyamabroek gebruikt.

Babycadeautjes

Ik ging op kraamvisite en ik nam mee....















Afgelopen zondag mochten we op kraamvisite. En dit waren de cadeautjes. Voor de bloggers onder u zal het wel allemaal bekend voorkomen. Een labeldoekje met aan een kant zachte fleece en andere kant een katoentje met daarop sterren van strijkvelours, die ontleend zijn aan het geboortekaartje. Om het lekker te laten kraken zit er een stuk van een chipszak in. De sloffen zijn de al eerder getoonde oma Knebel-sloffen . Het lepelvliegtuigje is afgekeken van Riet: zie hier haar tutorial .






P.S. Er is plotseling vanalles veranderd in Blogger. Weet iemand hoe je de koppelingen weer zo kunt krijgen dat niet het hele adres in het bericht staat?
Toegevoegd bericht: het probleem van de koppelingen is opgelost. In het koppelingen-venster kun je geen eigen tekst meer opgeven, die moet je tevoren selecteren in je bericht.

Winterkijktafel

Volgende week begint de vastentijd al weer en zullen we ook op onze kijktafel stapje voor stapje naar Pasen en naar het voorjaar toe gaan. Maar nu nog even een blik op onze winterkijktafel.

De sneeuwpop is zelf geknutseld en de stenen zijn er ook door zoonlief bij gelegd. De grote kaars is nog van de adventskrans. De blauwe onderzetter komt uit het KBS-koffertje. Er staat op: "bewaar ons in uw hand". De foto van de kinderen in de sneeuw komt uit een oude Kampioen en is op een stuk karton geplakt zodat ze goed rechtop blijft staan. De kleine kaarsjes zijn de 'lichtpuntjes' van Amnesty.