Let op

Dit weblog wordt niet meer bijgewerkt. Voortaan kun je me vinden op Ik zie, ik zie,...

maandag 30 november 2009

Advent


Temidden van alle drukte rond Sinterklaas zou je haast vergeten dat ook de advent weer is begonnen. Vorig jaar zijn we ermee begonnen om dat ook met de kinderen te vieren. Dat beviel zo goed dat we het dit jaar ook weer zo willen doen. Het idee komt van hier. Het mooie ervan is dat het ook goed werkt met hele kleine kinderen.

Het draait allemaal om de kijktafel, die voor deze gelegenheid is ingericht als adventstafel. De kijktafel is een hoekje in de kamer dat telkens wordt ingericht naar het seizoen of een feest. Meer hierover kun je ook op bovengenoemde websites vinden. Nu staan daarop: een schaal met 4 kaarsen, een kerstafbeelding en de vloerpuzzel uit het koffertje van de KBS.  De puzzelstukjes zijn mooi ingepakt met een groot paars lint eromheen. Elke zondag mag er een stukje worden uitgepakt en aangelegd. Op kerstavond mag het laatste stukje worden gelegd waarop het kindje Jezus is te zien. Als je het koffertje niet hebt kun je het ook met een andere kerstpuzzel doen. Vorige week zag ik een heel mooie houten puzzel bij de wereldwinkel. Op het gele kaartje staat het eerste deel van dit versje.
Elke avond steken we de kaars aan, lezen het versje en zingen een stuk van een adventsliedje dat ik nog kende van school vroeger (Het is weer zo ver, het is weer advent). Vanaf morgen mogen de kinderen ook elke dag een pakje open maken van de adventskalender (waar ik vandaag nog hard aan moet werken ;). Vorig jaar hebben we ontzettend genoten van dit dagelijkse ritueel samen. Het was zelfs een beetje jammer toen het na kerstmis voorbij was. Hopelijk wordt het dit jaar ook weer een mooie advent.
Dit was de kijktafel van vorig jaar:

dinsdag 24 november 2009

Snel klaar


Vorige week mocht ik een dagje gaan shoppen in Kleve. En daar kwam ik deze grappige wol tegen. Die kon ik natuurlijk niet laten liggen. Het is een tamelijk dunne, maar stevige draad, met om de 4 a 5 cm een dikker  balletje. Bij het breien komt het zo uit dat bij elke steek een balletje aan de achterkant van het werk komt te liggen. Door alleen rechts te breien wordt dan een mooi gesloten netwerk gevormd. Je breit met naalden nr 7, dus het is supersnel klaar. Deze kindersjaal was klaar in de tijd van een treinreis van Nijmegen naar Roermond en weer terug. :)
Ik had drie bolletjes gekocht en maar anderhalf gebruikt. Is er iemand die ook zo'n sjaal wil?

donderdag 19 november 2009

Testfondant

Volgende week is onze kleine meid jarig en mag ze tracteren op haar kinderdagverblijf. In een kookboek had ik schattige paddestoel-cupcakes gezien. Dat leek me echt iets voor haar. Maar de stippen werden daar gemaakt met kant-en-klare rolfondant. In Engeland is dat misschien makkelijk te krijgen, maar hier ben ik het nog nooit in een winkel tegen gekomen (iemand tips?). Dus ging ik op zoek naar een recept. Al snel bleek dit nog niet zo simpel zelf te maken. En toen vond ik een recept voor MMF oftewel MarshMellowFondant. Fondant op basis van marshmellows dus. Niet gek eigenlijk: toen ik op de zak van de marshmellows keek zag ik daar hetzelfde lijstje ingrediënten als in de recepten voor rolfondant. Ik ben het gaan proberen en vond het een groot succes. Heel leuk spul om mee te werken en nog lekker ook (wel heel zoet). Ik ben op internet wat negatieve verhalen over MMF tegen gekomen (kneed niet goed, te kleverig, etc), maar ik vond het echt heel goed gaan. Het enige nadeel vond ik dat het me niet lukte om het mooi rood te krijgen. Hier is een plaatje van de eerste probeersels.


En zo heb ik het gemaakt:
Smelt de witte marshmellows met een beetje water in de magnetron. Ongeveer een eetlepel water per flinke handvol marshmellows. Als je het wil kleuren, voeg dan de kleurstof nu al toe. Roer dit goed door. Aan deze smurrie ga je dan poedersuiker toevoegen. In het begin kun je het beste met een lepel roeren, later kun je met je handen kneden. Blijf poedersuiker toevoegen tot het een kneedbare, niet meer kleverige bal is. Dit vergt flink wat poedersuiker! Het kan ook helpen om het even in de koelkast te leggen om de gesmolten marshmellows te laten afkoelen. Hoe warmer, hoe kleveriger. Dat geldt ook voor je handen: je werkt het beste met koele handen.

Wordt vervolgd, dan ook met andere kleurtjes.

woensdag 18 november 2009

Muts


De kleine meid had bij haar nieuwe jas ook een nieuwe muts nodig. De muts van vorig jaar stond niet bij deze jas. Ik zocht er een die ook onder haar fietshelm zou passen. Deze vond ik op de jaarlijkse rommelmarkt van onze parochie. Daar stond ook een kraampje met dames die zelfgemaakte breiwerkjes verkochten, waaronder dus deze muts. Uit een restje van de stof van haar jas heb ik een paar bloemetjes geknipt en die op de muts gezet. En nu blijkt hij zo leuk te staan dat ze hem ook zonder helm erover mag dragen. En dat gelukkig ook wil: "mijmij hoed!".

maandag 16 november 2009

Jurkje

Het was een productieve zondagmiddag. Na de piratentrui besloot ik ook het jurkje af te maken. Dat was eigenlijk al af, maar ik vond het niet mooi geworden. Volgens het patroon (weer uit de Ottobre van winter 2008) moest het voorpand gerimpeld worden. Dat vind ik toch al altijd heel lastig. En nu was het echt niet mooi geworden. De jurk zag er uit als een hobbezak. Dus heb ik het voorpand weer los gemaakt, een stuk af geknipt en recht genaaid. Nu vind ik het resultaat wel aardig. En heb ik ontdekt dat een naaiwerk losmaken net zo veel werk is als het in elkaar zetten...

Ik had graag een foto willen laten zien van jurk met dochter, of dochter met jurk, maar helaas. Zij vond het niet mooi. Ze wilde alleen de piratentrui aan.

Piratentrui

Na de geslaagde kikkertrui wilde ik nog wel een trui versieren voor onze kleine man. Hij mocht kiezen wat er op zou komen. Ondertussen bestelde ik alvast strijkvelours. Tja, en toen wilde hij graag een piratenboot. Dat viel even tegen. Niet alleen bleek het heel lastig om een geschikt plaatje te vinden, maar die zijn ook nog zo gedetailleerd dat ik me er niet aan durfde wagen om die met strijkvelours of een applicatie te maken.
Gelukkig vond ik nog een andere oplossing: tekenen met textielviltstiften. Voor hem was dit ook prima.

Eindelijk!

Vol verwachting klopt ons hart...


maandag 9 november 2009

Handtas


Het schijnt helemaal in te zijn nu: zelf tasjes of sloffen van vilt maken. Dit is waarschijnlijk wel de makkelijkste manier om dat te doen. Breien en dan in de wasmachine vilten. Een aantal heel leuke patronen en ideeen zijn te vinden op deze website. Ik vond dat zo leuk uit zien dat ik het ook wilde proberen. In de plaatselijke wolwinkel hadden ze zelfs speciale wol om te vilten. Helaas was de keus in kleuren niet zo groot, maar om eens te proberen vond ik dit wel aardig. Het is een eigen ontwerp en nog niet helemaal geworden zoals ik wilde. De bedoeling is om er nog eens een te maken (in wat leukere kleurtjes) en dan zal ik het patroon ook erbij zetten. Maar als je interesse hebt in een voorlopige versie, kun je een berichtje achterlaten.
Zo zag de tas er uit voordat ze in de wasmachine ging.
Na een keer wassen (kort programma op 40 graden), vond ik hem nog niet genoeg gekrompen. De foto boven is gemaakt na de tweede keer wassen.
En zo ziet de achterkant uit. De streep is erin gekomen omdat ik niet genoeg witte wol had. Maar eigenlijk vind ik het ook wel een leuk effect.

dinsdag 3 november 2009

Breinaaldenetui

Zoals zo vaak beginnen de dingen klein en groeien ze langzaam steeds verder uit. Zo ook met mijn breien. Het begon met een paar naalden van mijn moeder en een paar knotjes wol. Maar toen ik merkte dat ik als ik de kast open deed bedolven werd onder eruit vallende bolletjes en steeds door elkaar rakende breinaalden, kwam ik tot de conclusie dat er actie moest worden ondernomen. Vooral ook toen ik een hele voorraad nieuwe breinaalden had aangeschaft en thuis erachter kwam dat achter in de kast die maten al lagen. Grrrrr.

Dus, geïnspireerd door de breitas van Annelyse, ben ik een etui gaan maken voor de naalden. Mijn bedoeling was om er een handleiding bij te geven, maar daarvoor moet ik mijn blogskills nog wat meer oefenen. Maar ook zonder is het niet moeilijk na te maken. Je hebt niet meer nodig dan een rechthoekige lap stevige stof en een paar lintjes. Je vouwt de lap om, waarbij je ruimte laat voor de flap, en stikt hem aan de zijkanten dicht. Daarbij stik je ook de lintjes vast. Vervolgens stik je op regelmatige afstanden een rechte lijn om vakjes te maken. Dat is het eigenlijk. Als stof heb ik een theedoek van de Hema gebruikt omdat die lekker stevig is zodat de punten van de breinaalden er niet doorheen gaan piepen. Die heb ik dan wel verknipt om er een rechthoek van te maken. Van de restjes heb ik de lintjes gemaakt.