Kerstcadeautjes II

De andere tas die ik als kerstcadeautje had gemaakt is gebreid en vervolgens in de wasmachine gevilt. Over de eerste poging was ik niet helemaal tevreden, maar deze is al een stuk beter gelukt.

Daarom volgt nu ook het patroon. Vooral als geheugensteuntje voor mezelf, als ik er nog eens een wil maken, maar voel je vrij om het patroon te gebruiken.

Mijn handleidingen/tutorials/patronen zijn verplaatst. Je kunt het patroon voor deze tas HIER vinden.

Kerstcadeautjes I

We zouden deze kerst geen cadeautjes geven. Maar ja, iets zelfgemaakts kan natuurlijk toch altijd. Omdat er in blogland zoveel mooie tassen voorbij komen, wilde ik dat ook wel eens proberen. En nu heb ik dus geleerd dat je als je iets nieuws wil maken dat eerst uit moet proberen met een exemplaar voor jezelf. En ook niet pas de dag voor kerstmis beginnen...
Maar goed, uiteindelijk zijn er toch nog drie tassen uitgedeeld. Hier zijn de eerste twee, voor een moeder en dochter. Van de derde volgen nog plaatjes met patroon.

De grote tas is gemaakt volgens het model van Wolinn. De tas die ik van haar heb gekregen, is nu dus schaamteloos nagemaakt. De tas voor mijn nichtje is zo simpel mogelijk gemaakt. Een lange lap, in drie delen gevouwen, de zijnaden dichtgestikt en diepte gegeven (op de manier die ik had afgekeken van Eloleo, van wie anders als het om tassen gaat;). Dan nog een hengsel vast maken en klaar. Ze sluiten beide met klitteband.

De vogel is gevlogen

En terwijl de kinderen zaten te knutselen, maakte mama ook een kerstboomversiering.
Meteen nadat hij af was is hij uitgevlogen naar een ander boompje, maar ik vond het zo leuk om te maken dat ik denk dat hij nog wat broertjes en zusjes krijgt.

Kerstboomversieringen

Vorige week is hier hard geknutseld om de kerstboom in al zijn pracht op te kunnen tuigen. Aan breekbare ballen wagen wij ons hier nog niet, dus moesten de kinderen zelf aan de slag. En dat hebben vol overgave gedaan.

Twee soorten ballen hebben we gemaakt. De eerste soort is zeer geschikt om met (hele) kleine kindjes te maken. Het gaat zo: je laat ze een flink stuk karton vol tekenen met wasco of kleurpotloden, liefst aan beide kanten. Als ze klaar zijn knip je daar mooie rondjes uit. Gaatje erin, touwtje erdoor, klaar. Als je ze nog verder wil versieren, kun je de kinderen lijm laten smeren op de bal en daar dan glitters over laten strooien. Was hier een groot succes. Vooral omdat de lijm niet zo goed bleek te houden en we nu dus al dagen oooooveral glitters tegen komen...

De andere manier was eigenlijk nog leuker. Men neme een pijpenrager en een doosje kraaltjes. Laat de kinderen kraaltjes rijgen, maar let op dat je aan de uiteinden een flink stuk overhoudt. Buig de pijperager tot een rondje, draai vast en maak daarboven nog een kleiner rondje om hem mee op te hangen. Zie hier een close-up.

P.S. Ik vergat er nog bij te zetten dat deze ideeën niet van mezelf zijn. Ze zijn afkomstig van kidscraftweekly.com. Een site waar je je kunt abonneren op een newsletter met elke week leuke ideeën om met de kinderen te knutselen.

Swapperdeswap

Een tijdje geleden ontdekte ik de prachtige tassen van Wolinn. Een patroon had ze niet, maar even later vroeg ze of er iemand zin had in een ruil. Ja! En kijk, een paar weken later viel deze tas in door de brievenbus.

Ik vind hem echt geweldig mooi en heb hem al veel gebruikt.

Natuurlijk moest ik ook aan het werk. De laatste tijd ben ik vooral bezig met breien, maar Wolinn zei dat ze niet zo gek is van breisels. Wel vond ze baby of kinderdingetjes leuk. Dus ben ik achter de naaimachine gekropen en heb deze babydeken voor haar gemaakt. Het was zo leuk en toch ook eenvoudig om te maken dat ik er maar meteen een tutorial van heb gemaakt.

Ondertussen was ik toch ook door gegaan met breien en had ik nog een bolletjessjaal over. Moosmade wilde er wel een hebben. Moosmade is erg creatief met strijkvelours, dus vroeg ik van haar een gepimpt shirtje. En laat ze nou de perfecte vervanging hebben gemaakt voor het shirtje dat dochterlief nu toch echt te klein was geworden, maar wat ze zoooo graag aan had. Ze wilde het dus meteen aan. Kijk maar.

Oeps, ik zie nu dat deze foto ook verraadt welke kerstkaarten we aan het maken zijn... :)

Babywikkeldeken

Hier komt hij dan: mijn eerste blog-tutorial. De bedoeling is om te laten zien hoe ik deze dekentjes heb gemaakt. Ik heb er zelf zo een gekregen voor onze oudste geboren werd en heb het met heel veel plezier gebruikt. Voor de eerste dagen is het heerlijk om zo'n kleintje er lekker in te nestelen. Later heb ik hem vooral gebruikt als dekentje in de kinderwagen. Als het koud is, is het heerlijk warm, zelfs rond het hoofdje. Wordt het tijdens de wandeling warmer, kun je laagje voor laagje openleggen. Ideaal. En door de klittebandsluiting kan de wikkeldeken met je baby mee groeien.

Het eindresultaat:

En zo maak je het (ook heel goed te doen voor beginnende naaisters!):

Je hebt nodig:

3 kleuren fleece, 85 cm van de lichte kleur die aan de binnenkant komt, 50 cm van de buitenkleuren

een meter koord

80 cm klitteband in een bijpassende kleur

2 stoppers

eventueel stofjes voor een applicatie

Begin met na te denken welke versiering je op de voorkant wil. Als je een applicatie wil moet je die op de buitenstof naaien voordat je begint met het in elkaar zetten. De 'bloem' van het bruin/blauwe dekentje kan er op het laatst opgezet worden.

Knip de lappen stof. Zie foto's voor de vorm. De wikkeldeken is op het breedste punt 85 cm.

Naai de twee helften van buitenstof aan elkaar.

Leg de binnen- en buitenstoffen op elkaar, de goede kanten op elkaar. Naai rondom vast, maar laat een stukje open om te keren.

Keer de deken binnenstebuiten door het stukje dat je opengelaten hebt.

Stik de deken nu op de breedte van het naaivoetje door, daarmee stik je ook het gat dicht.

Stik aan de bovenkant nog een lijn, 2 cm van het stiksel. Dit wordt de tunnel voor het koordje.

Knip de witte fleece open tussen de stiksels. Als je het heel netjes wil doen, kun je de tunneningangen nog afwerken met een festonsteek. Aangezien fleece niet rafelt is dit niet per se noodzakelijk.

Zet nu de stukken klitteband vast, zie foto's.

Maak het koord vast aan een veiligheidsspeld en rijg die door de tunnel.

Pruts de stoppers aan het koordje. (Mij lukte het uiteindelijk nadat ik het uiteinde van het koordje omwikkeld had met plakband.)

Werk de eindjes van het koord af met een restje fleece of leg er een knoop in.

Als je kiest voor de bloemversiering, knip je 3 rondjes van verschillende grootte van de drie verschillende kleuren fleece. Zet ze op elkaar en rimpel in het midden in, waardoor de cirkels gaan bobbelen. Zet de bloem vast en je bent klaar.

Nu alleen nog een baby zoeken... :)

Je kunt deze deken in deze decembertijd natuurlijk ook een maatje kleiner maken en er een poppenmoeder heel blij mee maken.

Fondant - het resultaat

Beloofd is beloofd, ik zou nog laten zien wat onze grote kleine meid (Mijmij nee klein, Mijmij twee jaar!) uiteindelijk heeft uitgedeeld. We hebben ze samen gemaakt. Dat wil zeggen, oma en ik hebben het geknoei gedaan met de gesmolten marshmellows, opa is naar de winkel gefietst voor de derde (!) bus poedersuiker en de kinderen hebben de sterren uitgestoken en opgeplakt. Als je eenmaal de plakkerige fase overleeft hebt is het erg leuk werk en echt leuk om met de kinderen te doen. Hier staat het recept.

Adventskalender

Bij de advent hoort ook een adventskalender. Afgelopen jaren hadden we er altijd zo een waar achter elk deurtje een chocolaatje zit. Helaas was het dit jaar niet gelukt om er zo een te kopen. Nu vond ik dat ook  niet echt erg omdat de plaatjes die daarop staan meestal niet passen met waar het naar ons idee over gaat met Kerstmis. Dus moest ik zelf aan de slag, en wel snel. Zaterdag heb ik besteed aan het bedenken, ontwerpen en stofjes zoeken. Maandag en dinsdag heb ik druk zitten naaien. En gelukkig, het kwam nog net op tijd af. Omdat hij helemaal gemaakt is van restjes en dingen die ik al in huis had, is het niet helemaal perfect geworden. Waarschijnlijk ga ik volgend jaar nog een andere kleur (en beter afgewerkte) zakjes maken.
De kinderen hebben intussen al een goede afspraak met elkaar gemaakt: als we 's avonds het versje hebben gelezen en het liedje gezongen, mag één het zakje open maken (waar natuurlijk wel twee snoepjes inzitten) en de ander mag de kaars uit blazen.

Dit berichtje wordt natuurlijk veel te laat gepost om er nog iets aan te hebben om het na te maken. Als je toch een werkbeschrijving zou willen hebben, laat dan hieronder een berichtje achter. Andere reacties zijn natuurlijk ook altijd welkom. :) Bijvoorbeeld, doen jullie ook iets aan advent, en hoe dan?

Advent

Temidden van alle drukte rond Sinterklaas zou je haast vergeten dat ook de advent weer is begonnen. Vorig jaar zijn we ermee begonnen om dat ook met de kinderen te vieren. Dat beviel zo goed dat we het dit jaar ook weer zo willen doen. Het idee komt van hier. Het mooie ervan is dat het ook goed werkt met hele kleine kinderen.

Het draait allemaal om de kijktafel, die voor deze gelegenheid is ingericht als adventstafel. De kijktafel is een hoekje in de kamer dat telkens wordt ingericht naar het seizoen of een feest. Meer hierover kun je ook op bovengenoemde websites vinden. Nu staan daarop: een schaal met 4 kaarsen, een kerstafbeelding en de vloerpuzzel uit het koffertje van de KBS.  De puzzelstukjes zijn mooi ingepakt met een groot paars lint eromheen. Elke zondag mag er een stukje worden uitgepakt en aangelegd. Op kerstavond mag het laatste stukje worden gelegd waarop het kindje Jezus is te zien. Als je het koffertje niet hebt kun je het ook met een andere kerstpuzzel doen. Vorige week zag ik een heel mooie houten puzzel bij de wereldwinkel. Op het gele kaartje staat het eerste deel van dit versje.
Elke avond steken we de kaars aan, lezen het versje en zingen een stuk van een adventsliedje dat ik nog kende van school vroeger (Het is weer zo ver, het is weer advent). Vanaf morgen mogen de kinderen ook elke dag een pakje open maken van de adventskalender (waar ik vandaag nog hard aan moet werken ;). Vorig jaar hebben we ontzettend genoten van dit dagelijkse ritueel samen. Het was zelfs een beetje jammer toen het na kerstmis voorbij was. Hopelijk wordt het dit jaar ook weer een mooie advent.

Dit was de kijktafel van vorig jaar:

Snel klaar

Vorige week mocht ik een dagje gaan shoppen in Kleve. En daar kwam ik deze grappige wol tegen. Die kon ik natuurlijk niet laten liggen. Het is een tamelijk dunne, maar stevige draad, met om de 4 a 5 cm een dikker  balletje. Bij het breien komt het zo uit dat bij elke steek een balletje aan de achterkant van het werk komt te liggen. Door alleen rechts te breien wordt dan een mooi gesloten netwerk gevormd. Je breit met naalden nr 7, dus het is supersnel klaar. Deze kindersjaal was klaar in de tijd van een treinreis van Nijmegen naar Roermond en weer terug. :)

Ik had drie bolletjes gekocht en maar anderhalf gebruikt. Is er iemand die ook zo'n sjaal wil?

Testfondant

Volgende week is onze kleine meid jarig en mag ze tracteren op haar kinderdagverblijf. In een kookboek had ik schattige paddestoel-cupcakes gezien. Dat leek me echt iets voor haar. Maar de stippen werden daar gemaakt met kant-en-klare rolfondant. In Engeland is dat misschien makkelijk te krijgen, maar hier ben ik het nog nooit in een winkel tegen gekomen (iemand tips?). Dus ging ik op zoek naar een recept. Al snel bleek dit nog niet zo simpel zelf te maken. En toen vond ik een recept voor MMF oftewel MarshMellowFondant. Fondant op basis van marshmellows dus. Niet gek eigenlijk: toen ik op de zak van de marshmellows keek zag ik daar hetzelfde lijstje ingrediënten als in de recepten voor rolfondant. Ik ben het gaan proberen en vond het een groot succes. Heel leuk spul om mee te werken en nog lekker ook (wel heel zoet). Ik ben op internet wat negatieve verhalen over MMF tegen gekomen (kneed niet goed, te kleverig, etc), maar ik vond het echt heel goed gaan. Het enige nadeel vond ik dat het me niet lukte om het mooi rood te krijgen. Hier is een plaatje van de eerste probeersels.

En zo heb ik het gemaakt:

Smelt de witte marshmellows met een beetje water in de magnetron. Ongeveer een eetlepel water per flinke handvol marshmellows. Als je het wil kleuren, voeg dan de kleurstof nu al toe. Roer dit goed door. Aan deze smurrie ga je dan poedersuiker toevoegen. In het begin kun je het beste met een lepel roeren, later kun je met je handen kneden. Blijf poedersuiker toevoegen tot het een kneedbare, niet meer kleverige bal is. Dit vergt flink wat poedersuiker! Het kan ook helpen om het even in de koelkast te leggen om de gesmolten marshmellows te laten afkoelen. Hoe warmer, hoe kleveriger. Dat geldt ook voor je handen: je werkt het beste met koele handen.

Wordt vervolgd, dan ook met andere kleurtjes.

Muts

De kleine meid had bij haar nieuwe jas ook een nieuwe muts nodig. De muts van vorig jaar stond niet bij deze jas. Ik zocht er een die ook onder haar fietshelm zou passen. Deze vond ik op de jaarlijkse rommelmarkt van onze parochie. Daar stond ook een kraampje met dames die zelfgemaakte breiwerkjes verkochten, waaronder dus deze muts. Uit een restje van de stof van haar jas heb ik een paar bloemetjes geknipt en die op de muts gezet. En nu blijkt hij zo leuk te staan dat ze hem ook zonder helm erover mag dragen. En dat gelukkig ook wil: "mijmij hoed!".

Jurkje

Het was een productieve zondagmiddag. Na de piratentrui besloot ik ook het jurkje af te maken. Dat was eigenlijk al af, maar ik vond het niet mooi geworden. Volgens het patroon (weer uit de Ottobre van winter 2008) moest het voorpand gerimpeld worden. Dat vind ik toch al altijd heel lastig. En nu was het echt niet mooi geworden. De jurk zag er uit als een hobbezak. Dus heb ik het voorpand weer los gemaakt, een stuk af geknipt en recht genaaid. Nu vind ik het resultaat wel aardig. En heb ik ontdekt dat een naaiwerk losmaken net zo veel werk is als het in elkaar zetten...

Ik had graag een foto willen laten zien van jurk met dochter, of dochter met jurk, maar helaas. Zij vond het niet mooi. Ze wilde alleen de piratentrui aan.

Piratentrui

Na de geslaagde kikkertrui wilde ik nog wel een trui versieren voor onze kleine man. Hij mocht kiezen wat er op zou komen. Ondertussen bestelde ik alvast strijkvelours. Tja, en toen wilde hij graag een piratenboot. Dat viel even tegen. Niet alleen bleek het heel lastig om een geschikt plaatje te vinden, maar die zijn ook nog zo gedetailleerd dat ik me er niet aan durfde wagen om die met strijkvelours of een applicatie te maken.
Gelukkig vond ik nog een andere oplossing: tekenen met textielviltstiften. Voor hem was dit ook prima.

Eindelijk!

Vol verwachting klopt ons hart...

Handtas

Het schijnt helemaal in te zijn nu: zelf tasjes of sloffen van vilt maken. Dit is waarschijnlijk wel de makkelijkste manier om dat te doen. Breien en dan in de wasmachine vilten. Een aantal heel leuke patronen en ideeen zijn te vinden op deze website. Ik vond dat zo leuk uit zien dat ik het ook wilde proberen. In de plaatselijke wolwinkel hadden ze zelfs speciale wol om te vilten. Helaas was de keus in kleuren niet zo groot, maar om eens te proberen vond ik dit wel aardig. Het is een eigen ontwerp en nog niet helemaal geworden zoals ik wilde. De bedoeling is om er nog eens een te maken (in wat leukere kleurtjes) en dan zal ik het patroon ook erbij zetten. Maar als je interesse hebt in een voorlopige versie, kun je een berichtje achterlaten.

Zo zag de tas er uit voordat ze in de wasmachine ging.

Na een keer wassen (kort programma op 40 graden), vond ik hem nog niet genoeg gekrompen. De foto boven is gemaakt na de tweede keer wassen.

En zo ziet de achterkant uit. De streep is erin gekomen omdat ik niet genoeg witte wol had. Maar eigenlijk vind ik het ook wel een leuk effect.

Breinaaldenetui

Zoals zo vaak beginnen de dingen klein en groeien ze langzaam steeds verder uit. Zo ook met mijn breien. Het begon met een paar naalden van mijn moeder en een paar knotjes wol. Maar toen ik merkte dat ik als ik de kast open deed bedolven werd onder eruit vallende bolletjes en steeds door elkaar rakende breinaalden, kwam ik tot de conclusie dat er actie moest worden ondernomen. Vooral ook toen ik een hele voorraad nieuwe breinaalden had aangeschaft en thuis erachter kwam dat achter in de kast die maten al lagen. Grrrrr.

Dus, geïnspireerd door de breitas van Annelyse, ben ik een etui gaan maken voor de naalden. Mijn bedoeling was om er een handleiding bij te geven, maar daarvoor moet ik mijn blogskills nog wat meer oefenen. Maar ook zonder is het niet moeilijk na te maken. Je hebt niet meer nodig dan een rechthoekige lap stevige stof en een paar lintjes. Je vouwt de lap om, waarbij je ruimte laat voor de flap, en stikt hem aan de zijkanten dicht. Daarbij stik je ook de lintjes vast. Vervolgens stik je op regelmatige afstanden een rechte lijn om vakjes te maken. Dat is het eigenlijk. Als stof heb ik een theedoek van de Hema gebruikt omdat die lekker stevig is zodat de punten van de breinaalden er niet doorheen gaan piepen. Die heb ik dan wel verknipt om er een rechthoek van te maken. Van de restjes heb ik de lintjes gemaakt.

Lekker warme handen

J is gegroeid en had nieuwe wanten nodig. Dit zijn ze geworden
Ze zijn gebreid met naalden van 2,5mm van sokkenwol van de Lidl. Dat lijkt niet de meest voordehand liggende winkel om wol te kopen, maar het is best mooie kwaliteit. Je moet er wel snel bij zijn als ze wolaanbiedingen hebben, want het is zo weg. Toen ik kwam hadden ze alleen deze nog en een paar effen kleuren. Daar ga ik een vestje voor E van maken.
Wanten zijn een dankbaar breiproject, ook voor niet-ervaren breiers, omdat ze gemakkelijk zijn en snel klaar. Het idee voor deze wanten kwam van deze site. Daar staat ook een mooie tutorial voor het maken van een driehoekige duiminzet. Voor de rest klopte het patroon echter niet, tenzij we ze zouden willen gebruiken voor de poppen. Ze zijn dan ook vooral tot stand gekomen door proberen en veel passen door een gelukkig zeer gewillige J. En dan toch nog een want weer uithalen omdat hij te klein bleek.

Patroon

(tekening is afkomstig van bovengenoemde website)

Deze wanten zijn gemaakt voor een jongen van 3,5 jaar, die normaal kledingmaat 104 draagt.

De wanten worden aan een stuk gebreid, voor- en achterkant zitten aan de duimkant aan elkaar vast.

Zet voor de boorden 2 x 26 + 1 steken op. Brei in boordsteek (1 r, 1 av) 16 naalden. Ga dan verder in tricotsteek (even naald recht, oneven naald averrecht) Brei eerst twee naalden gewoon. Dan begint de duiminzet. Brei 26 steken, maak een dubbele meerdering op de middelste steek en brei dan de overige 26 steken weer gewoon. De teruggaande (oneven) naald is altijd gewoon averrecht.

Volgende even naald: 26 r, 1 meerderen, 1 r, 1 meerderen, 26 r.

  "      "        "      "       "       "        "        , 3 r, "         "           "  "

  "      "        "      "       "       "        "          5 "      "         "       "  "

         "                "               "        "          7 "                 "        "

         "                "               "        "          9 "                 "        "

         "                "               "        "        11 "                 "        "

Dan is het driehoekje klaar en gaan we verder met de duim. Laat de eerste en laatste 26 steken rusten. Brei de duim (het stukje boven het driehoekje) verder in tricotsteek, ongeveer 14 naalden (passen!). Maak de ronding aan de top door elke 2e steek samen te breien: 1 r, 2 samenbreien, 1 r, 2 samenbreien, etc. Teruggaande naald gewoon averrecht. Kant de overgebleven steken af.

Ga nu verder met de hand. Neem de rustende steken weer op, brei verder in tricotsteek en brei in de eerste naald de 2 middelste steken samen voor de stevigheid. Brei ongeveer 24 naalden, ook nu is het weer belangrijk om even te passen. Maak dan de ronding voor de vingertoppen. Maar die voor voor- en achterkant apart. Ook nu weer de oneven naalden gewoon averrecht breien.

Naald 25: elke 4e steek samenbreien

   "      27:   "    3e    "         "

   "      29:   "    3e    "         "

   "      31:   "    2e    "         "

Dan nog een keer terug en dan de overblijvende steken afkanten. Doe hetzelfde voor de linkerhelft, waarvan je de steken even hebt laten rusten. Naai de naden van de duim, vingertoppen en buitenkant dicht en klaar. Maak op dezelfde manier de tweede want. Er is geen verschil tussen linker- en rechterhand.

Tomaten en pepertjes

De bedoeling was om nu een mooie foto te showen van mijn nieuwste naaiprojectje. Maar helaas, wegens tijdgebrek ligt de stof nog onaangeroerd in de kast...
Een foto van de tarte tartin die ik zaterdag gebakken heb, zit er ook niet in. Omdat ik bruine suiker had gebruikt ipv witte, zag de taart er niet uit. Gelukkig smaakte hij wel goed.

Dan maar wat plaatjes van de tuin. Dit keer twee plantjes die het wel goed gedaan hebben. Net als vorig jaar hadden we ook nu weer een overvloed aan kerstomaatjes. Naar het gevoel van de kinderen duurde het heeeeel lang voordat de eerste tomaatjes rood waren, maar we hebben van begin juli tot nu volop kunnen plukken. Er zijn heel wat tomatensoepjes in mini-pannetjes gekookt deze zomer! Extra voordeel: al snoepend ging er zo ook flink wat groente in die kleine buikjes.

Het andere plantje dat het goed deed, was bij de kinderen wat minder geliefd: spaanse peper. Ik had een paar plantjes zelf gezaaid en een plantje gekocht bij het tuincentrum. Vooral dat laatste heeft het zeer goed gedaan. Zo goed dat we het niet bij hielden met eten. De laatste pepers heb ik vorige week geplukt en er dit weekend sambal van gemaakt.

Recept:
Maak de pepers schoon (met handschoenen aan!), verwijder zaadjes en zaadlijsten. Je kunt de zaadjes ook laten zitten als je een extra pittige sambal wil. Voeg een kwart van het gewicht van de pepers zout toe. Dus als je 100 gram pepers hebt, 25 gram zout toevoegen. Meng en maal in een keukenmachine, of nog beter, met een vijzel. Doe het in een schoon potje en klaar.

De zelfgezaaide plantjes hebben uiteindelijk ook wel een paar pepertjes opgeleverd, maar kwamen wat laat op gang. Tip voor volgend jaar: al in januari of februari in potjes binnen zaaien.

Winterjas

Het is gelukt! De winterjas is af! En is hij niet mooi geworden?
Het patroon komt uit de Ottobre van winter 2008. Ik heb alleen de plaats van de knopen aangepast. Eigenlijk moesten het twee rijen van 3 zijn, tamelijk hoog op de jas. Maar deze knopen zijn zo groot dat dat niet uit zag. Daarom zijn het er vier geworden en gewoon in één rij. Ik was een beetje bang dat ze té groot zouden zijn, maar dat vind ik toch wel mee vallen. En het blijkt dat ze heel praktisch zijn: het open en dicht maken bij de kleine meid ging super makkelijk.
We zijn er net al een stukje mee gaan wandelen. Hij staat echt heel leuk. Vooral als ze tussen de herfstblaadjes loopt. :)

Rijstkoekjes

Deze week was het weer zo ver: hadden we speciaal ons best gedaan om iets te koken dat de kinderen ook lekker vinden, willen ze geen hap. Met als gevolg dat er weer een halve pan gekookte rijst over blijft. Zonde om weg te gooien, maar wat doe je met droge, gekookte rijst? De volgende dag bij de lunch deze koekjes bakken!

Simpel om te maken en gegarandeerd een succes. De hoeveelheden pas ik meestal aan de hoeveelheid rijst die ik heb aan: als ik veel rijst heb, wat minder meel bijvoegen en andersom. De stroop hoeft niet in de magnetron, gewoon smeren kan net zo goed.

Appeltaart

Het is niet mijn favoriet om te maken, maar wel de lievelingstaart van Manlief. En omdat we een zak appels hadden gekregen die erom schreeuwden te worden verwerkt tot taart, hebben we dit weekend toch maar weer een ouderwetse appeltaart gebakken. De kinderen hebben goed geholpen: de vorm ingevet, de appels geproefd, de rozijntjes erbij gedaan en een beetje geproefd, de vulling geroerd, nog een beetje geproefd, de deeg in de vorm gedaan, nog een beetje appel geproefd. Hun conclusie was dat de appels lekker waren en mijn conclusie was dat ik nog maar een appeltje bij moest schillen...

Zelfs een klassieker als appeltaart kan op veel verschillende manieren gemaakt worden. Hier volgt mijn recept:

Ingrediënten:
375 gr bloem
250 gr koude roomboter
125 gr lichte basterdsuiker
2 theelepels bakpoeder
citroensap of -rasp
snufje zout
2 eieren
amandelspijs
5 (of 6 ;) ) appels, liefst goudrenetten
handvol rozijnen
50 gr kristalsuiker
1 eetl kaneel
1 eetl koekkruiden
2 eetl custardpoeder

Meng de bloem, basterdsuiker, zout, bakpoeder, wat citroenrasp of -sap met de tot kruimels gesneden boter. Voeg 1 ei toe en kneed tot een deegbal. Laat even rusten in de koelkast.
Schil de appels en snijd ze in stukjes. Bedruppel ze eventueel met wat citroensap tegen het verkleuren. Voeg de rozijnen toe. Roer er de kristalsuiker en de kruiden doorheen.
Verwarm de oven voor op 175 graden.
Bekleed een ingevette springvorm met driekwart van het deeg. Klop het andere ei los en meng de helft daarvan door de amandelspijs. Smeer deze spijs over de bodem van de taart.
Roer de custardpoeder door de vulling en verdeel de vulling over het deeg. Rol de rest van de deeg uit tot een cirkelvormige lap en leg die over het appelmengsel. Snij een rondje of figuurtje in het midden uit, zodat er stoom kan ontsnappen. Bestrijk de bovenkant met de rest van het losgeklopte ei.
Bak de taart in de voorverwarmde oven, ongeveer een uur. Zet de temperatuur wat lager als hij te bruin wordt.

Kikkertrui

Toen er weer jurkje na rokje van de naaimachine rolde, vroeg Zoonlief om nu toch ook eens een keer iets voor hem te maken. Dat valt nog niet mee. Vind maar een leuk patroon voor jongens. Dat is intussen wel gelukt, maar nu zoek ik al een jaar (!) naar leuke stof om iets voor een jongen te maken. Maar Zoonlief hield vol: na de mooie kikkerbroek die ik voor hem had gemaakt, wilde hij nu ook een kikkertrui.
Dus toen kwam dit idee: ik koop gewoon een kant-en-klare effen trui en appliceer daar een kikker op. En dat heb ik dus gisteren gedaan. Nu was dit de eerste keer dat ik iets appliceer, dus ik ben eigenlijk best wel een beetje trots op het resultaat. De afbeelding is afkomstig van een site met kleurplaten.

Gelukkig vonden de kids het ook wel geslaagd. Dochterlief vond hem zelfs zo mooi dat zij hem wil hebben: "kwaakwaa mijmij!".