Kikkerkussens

Kleine jongens worden groot en grote jongens nog groter.

Onze jongen is 4 geworden en gaat nu naar de basisschool. Dat betekende ook afscheid nemen van de kinderopvang. Hij heeft het daar geweldig naar zijn zin gehad. Het laatste jaar ook omdat hij een dag in de week naar de groep voor de 'grote' kinderen mocht. Dat was een heel goede voorbereiding voor school.

Dat het daar zo leuk was, kwam ook omdat het zo goed klikte met de leidsters. Daniëlle, als je dit leest, nogmaals heel erg bedankt! Een afscheidscadeautje was volgens ons dan ook wel op zijn plaats. Omdat de groep ging verhuizen, hadden ze gevraagd om kussens om in de nieuwe ruimte een 'lounge-hoek' te maken. Oftewel een plekje waar de kinderen even rustig kunnen zitten om bij te komen van alle activiteiten en indrukken. Omdat de groep de 'Kikkersprong' heet, leek het mij wel gepast om kikkerkussens te maken. Dat werden deze:

Het rechter is een eigen ontwerp, wat ook zichtbaar is aan de klungeligheid. Ik ben duidelijk niet gewend om in 3D te denken. Het is gemaakt van fleece omdat dat zo lekker zacht en aaibaar is. Nadeel is wel dat ik het niet gemakkelijk naaien vind. Ik heb weer veel profijt gehad van de tip van Katrien. Bij het randje rond de ogen heb ik een papiertje onder de stof gelegd, waardoor het een stuk gemakkelijker ging. Bij de mond heb ik een zwart draadje katoen meegestikt. Ik deed dat vooral omdat het me niet lukte om de mond met krijt op de fleece te tekenen en ik daarom maar een draadje heb neergelegd en dat met overdwarse speldjes vastgezet. Bijkomende bonus bleek dat de mond daardoor net wat meer volume krijgt.

We verheugen ons er nu al op dat Zus over een half jaar ook naar de Kikkersprong mag.

Lente/najaars jas

Het is de laatste tijd een beetje stil geweest op dit blog. Dat heeft te maken met een kwestie die ik de laatste tijd vaker tegen kom in blogland: soms moet je kiezen óf bloggen óf naaien. Omdat een aantal dingen echt op tijd af moesten, heb ik vooral voor het naaien gekozen.

Het eerste grote project was de rugzak. Het tweede was een lentejasje voor Zus. En die is nu gelukkig ook af. Het patroon komt uit de Ottobre van voorjaar 2010. De winterjas kwam ook al uit een Ottobre (zie hier) en daar was ik toen erg tevreden over: tamelijk eenvoudig te maken en een mooi resultaat. Over deze jas ben ik minder tevreden. Hij was wel weer eenvoudig genoeg voor een niet al te ervaren naaister en ik ben ook blij met de stofkeuze. Deze kleur staat Zus heel leuk. Maar ik vind de stolpplooien niet mooi vallen. Ach ja, je kunt niet alles hebben.

En nu de rest nog af maken. Er volgen nog berichtjes over het verjaardagscadeautje van Broer voor zijn 3+ groep, ons geweldige experiment met een heuse vulkaan en een paar snelle zomerrokjes. Maar nu moet ik eerst zorgen dat voor morgen 20 lepelvliegtuigjes af komen...

Kleuterrugzak

Grote broer is vier jaar geworden! Dat betekent dat hij nu naar school mag. En daar hoort een mooie rugzak bij. Die wilde ik graag zelf maken. Op zoek naar een patroon kwam ik deze peuterrugzak tegen. Ik vond hem leuk, maar hij was toch niet helemaal wat ik zocht. Ik wilde liever een rits, een extra zakje aan de voorkant en een zijzakje voor een beker. En liefst ook nog verstelbare bandjes en zo'n paspelachtig bandje. Hier zag ik dat het mogelijk moest zijn, en met wat tips van Miekk's ging ik aan de slag. Omdat ik niet zo goed ben in naaien zonder patroon en stap-voor-stap aanwijzingen en er bovendien nogal wat dingen in zaten die ik nooit eerder gedaan had, maakte ik dit keer eerst een proefmodel. Dat zijn de foto's boven. Gemaakt van de stof waar ik eerder deze tas van maakte.

En toen maakte ik deze:

De stof is van het Stoffenspektakel. De voering en de oranje paspel- en biaisbandjes zijn restjes. De krokodil heb ik uit foam geknipt en met een spuitbus lijm erop geplakt.

Hier nog een foto met de held van dit verhaal op de achtergrond.

Want stof + voering + versteviging (2x) + paspel + biais (binnenkant) + schouderbandjes = 12 lagen stugge stof en daar ploegde mijn trouwe Husqvarna van het simpelste model moeiteloos doorheen. Alsof het een dun katoentje was.

En dan nog een van broer en zus samen.

Het is flink wat gepuzzel en gereken geweest. Ik wil dat graag beschikbaar stellen, als iemand ook zo'n rugzakje zou willen maken. Is er behoefte aan een patroon?

Pif - wie doet er mee?

Een tijdje geleden was ik de gelukkige om als eerste te reageren op de vraag van Vrollie wie er zin had om mee te doen aan een 'pif'. En kijk, vorige week kwam deze mooie envelop met inhoud in mijn brievenbus. Net op een moment dat ik heel zielig thuis ziek zat te zijn, kwam er zo'n mooi cadeau. Dank je, Katrien!

Er zat een mooi sleuteltasje in, een naaldenboekje, een paar yoyo's en een gehaakt bloemetje. Super. En de tutorials voor al dat moois verschijnen dezer dagen ook nog op haar blog.

En nu werkt een pif (pay it forward) zo dat als je een cadeautje hebt ontvangen, je daarna ook drie cadeautjes verder stuurt. Dus bij deze: wie heeft er zin om een cadeautje van mij te ontvangen (onder voorwaarde dat je daarna ook weer iets doorstuurt)? De eerste drie die reageren kunnen meedoen.

Op weg naar Pasen - Slot

Vanwege een paar ontstekingen en de daarbij horende ongemakken en vermoeidheid, is er even een blogpauze geweest. Vandaar dat deze post over de paaskijktafel veel te laat komt. Ik post hem toch nog omdat ik graag voor mezelf de serie compleet wil hebben voor volgend jaar.

De woestijn is nu echt uitgegroeid tot een lentetuin. Er is vanalles gaan groeien en bloeien. De paaseitjes hebben er niet lang ingelegen. Niet omdat ze opgegeten werden, maar omdat ze volgens Broer daar niet hoorden: de paaseitjes hoorden in het mandje. Peuterlogica is soms heel strikt... Op de achtergrond staan de palmpasenstokken die ze in de kerk geknutseld hadden.