Een tas om tassen te sparen

In afwachting van de gouden tip, heb ik nog een boodschappentas gemaakt. Een paar weken geleden stond er een fotorapportage in de krant over twee vuilnisbelten die zich hebben gevormd, midden in de oceaan. Op de een of andere manier komt op die plekken vanalles spontaan samen. De fotograaf had ook overblijfselen van vogels gefotografeerd. Je kon de botjes zien, de snavel, wat veren. En de maaginhoud. Die bestond namelijk grotendeels uit plastic.
Verbeter de wereld, begin bij jezelf. Daarom was ik meteen enthousiast toen ik las over Eloleo's kringloopproject. De bedoeling is dat je zelf van restmateriaal zoals oude gordijnen of lakens stoffen tasjes maakt, die je gebruikt als boodschappentas, waardoor je in de winkel geen plastic tasje meer nodig hebt. Ze geeft er ook nog een handig patroon bij: kijk hier maar.
De tas die ik gisteren gemaakt heb, is waarschijnlijk de saaiste van alle 2010 die we samen gaan maken. Maar ik ben er toch wel tevreden over. En ze is wel helemaal van restmateriaal. Vorige week had ik er ook al een gemaakt, waar ik een stuk minder blij mee was. Enerzijds omdat bij het naaien flink wat mis was gegaan. Anderzijds omdat ik me toch wel wat ongemakkelijk voelde om met een dekbedovertrek over straat te lopen. Ook al is het een tas geworden, je blijft toch zien dat het een dekbedovertrek is...

Zoals je ziet is het handige van dit patroon dat de tas opgevouwen kan worden in het voorzakje.
En hoewel deze tas de 'mini' genoemd wordt, konden al mijn aanwinsten van de uitverkoop erin:

Gouden tip?

Een hele tijd geleden, toen aan het eind van de zomer de zomerstofjes in de uitverkoop gingen, heb ik een lap prachtige stof gekocht voor een blousje voor dochterlief. Helaas vond ik daar echter geen goed patroon voor. Tot vorige week de nieuwe Ottobre uit kwam. Is deze niet super?!

Dus vol enthousiasme ging ik meteen aan de slag. Tot ik bij de ruches uitkwam... Deze moeten afgewerkt worden met een rolzoom of een dichte zigzag-steek. Nu heb ik geen lockmachine en ook geen rolzoomvoet. Een dichte zigzag moest het dus worden. Maar telkens als ik dat probeer wringen de stof en de draad in elkaar en loopt het vast. Aangezien ik maar een autodidact ben met mijn naaimachien, weet ik niet goed hoe ik dit nu het best kan doen. Daarom roep ik jullie hulp in: wie kan mij vertellen hoe ik die ruches het beste kan afwerken?

Uiteraard zal de gouden tipgever rijkelijk beloond worden. :)

Oma Knebel sloffen

We zijn er allemaal groot op geworden: de echte, orginele sloffen van oma Knebel. Liefst gemaakt van IJslandse wol. Wat mis ik oma soms toch...
Gelukkig had ik nog een oud paar liggen en dat heb ik gebruikt om het patroon te imiteren. Dit is het resultaat: een paar voor dochterlief en een paar voor een baby.

En hier komt de handleiding:
Meet voor je begint de lengte van de voetzool, de bovenkant van de voet (van enkel tot tenen) en de omtrek van de enkel. En maak een proeflapje om te weten hoeveel steken je nodig hebt.
Het wordt aan een stuk gebreid.

• Je begint met het enkelstuk. Zet het aantal steken op dat nodig is om het benodigde aantal cm voor de enkelomtrek te krijgen. Zorg dat dit een aantal is dat deelbaar is door drie. Bijv. voor de peutersloffen was het 21 steken, voor de babysloffen 18. Brei in boordsteek (1r, 1 av) zolang als je het enkelstuk wil hebben. Onthoud hoeveel naalden je hebt gebreid (voor de tweede slof!).
• Nu komt de bovenvoet. (heb ik al gezegd dat je moet onthouden hoeveel naalden je had gebreid?) Voor de bovenvoet brei je in tricotsteek 2/3 van het aantal steken dat op de naald staat (voor de peutersloffen dus 14). Laat de overige (7) steken rusten. Brei terug, maar nu de helft van de steken die je nog over had (7 dus). Laat de overige (7) steken rusten. Brei nu door in tricotsteek, het aantal cm dat je had gemeten voor de bovenvoet. Je werk heeft nu de vorm van een omgekeerde T.
• De zijkanten. Neem twee extra breinaalden erbij en neem daarmee de rustende steken van de enkelstukken op en neem steken op van de zijkanten van de bovenvoet. Brei alleen rechts. Brei op die manier ongeveer 6 naalden. Deze ribbels vormen de zijkanten en de neus van de sloffen. Hecht de opgenomen steken weer af, zorgend dat je in het midden uitkomt.
• Brei nu de zool van evenveel steken als de bovenvoet. Gebruik tricotsteek of ribbelsteek naar eigen smaak. Maak de zool zo lang als het benodigde aantal cm. Bij de voorlaatste naald kun je een steek minderen aan het begin en het eind van de naald om zo een ronding bij de hak te krijgen.
• Nu alleen nog de naden dicht naaien.

Naar smaak kun je variëren met verschillende kleuren wol en kun je op de bovenvoet patroontjes of kabels toevoegen. Oma deed dit laatste altijd bij sloffen voor volwassenen. Wat oma niet had, maar wat geweldig werkt voor de peutersloffen, is om de zolen te bewerken met dit spul.

Verkrijgbaar bij naai- en wolwinkels.

Deze handleiding is een reconstructie. Aanvullingen en/of verbeteringen zijn welkom.

Voel je vrij om deze handleiding te gebruiken. Foto's van de resultaten zou ik zeer waarderen.

Leden van de Knebel-clan mogen ook kant-en-klare exemplaren bestellen. :)

Poppendraagdoek

Meisjesmama bracht me op het idee: een poppendraagdoek. Hoewel zij zei dat dit iets is dat zo klaar is, stond het toch al een hele poos op mijn verlanglijstje. Afgelopen weekend is het er dan toch van gekomen. En meisjesmama had gelijk: het is zo klaar.
Het 'patroon' heb ik wel een beetje veranderd. Niet omdat ik het zo nodig deftiger wilde doen, maar simpelweg omdat ik geen lap fleece had liggen die groot genoeg was. Voor de eerste doek heb ik er daarom een stukje enkele stof tussen gezet, voor op de rug. En dat bleek eigenlijk wel een goed idee. De tweede versie bestaat daarom uit een rugband en een buidel. Ik heb hem ook ietsje groter gemaakt om hem te laten passen voor een kind van bijna vier.

Mijn handleidingen/tutorials/patronen zijn verplaatst. Je kunt het patroon nu HIER vinden.

Het resultaat (met excuses voor onwillige modellen):

En dit was de eerste versie:

Wandkleed

Opa en oma zijn de zolder aan het opruimen. Tijdens het kerstbezoek mochten we alvast enkele resultaten aanschouwen. Daaronder ook dit prachtige wandkleed. Heel lang geleden door de zusters gemaakt voor de kinderkamer van de dokter. En nu hangt het op de kamer van zijn kleindochter. De kinderen vinden het prachtig om aan te wijzen wat ze allemaal zien.

Knopen sorteren

Hmpf, is er eens een heel mooie give-away, moet je er ook nog wat voor doen. ;)

Nou, hier is dan mijn knopen-sorteer-systeem.

Bij mijn naaiwinkel zijn soms zakjes te krijgen met allerlei knopen in ongeveer dezelfde kleur. Die laat ik mooi in die zakjes zitten. Alle druk- en hamerknopen zitten ook bij elkaar in zakjes. De rest ligt los in het doosje. En als ik knopen nodig heb, zoek ik twee ijverige handjes en vraag om knoopjes uit te zoeken die hetzelfde zijn. Voor het goede doel wilde hij dat zelfs vanmiddag wel even demonstreren. :)

Cranberry toetje

Hebben jullie dat ook elk jaar, dat je in januari opeens nog een restje cranberries in de koelkast vindt? Ik vond die van ons gisteren, gelukkig nog op tijd om er toch nog iets mee te doen.
Ook dit wordt een berichtje zonder foto's. Nu niet omdat het niet toonbaar was, maar omdat het te snel op was. :)
Ik heb er een cranberry-appel-crumble van gemaakt. Een heerlijk, gezond, voedzaam toetje. Het vraagt niet veel voorbereidingstijd en kan in de oven staan terwijl je zit te eten.

Recept:
Neem een restje cranberries (veenbessen). Bij mij was het ongeveer zo veel om de bodem van een klein steelpannetje te bedekken. Was ze en pluk de bedorven exemplaren ertussenuit.
Schil twee appels en snijd die in stukjes.
Doe de bessen en de appelstukjes met een flinke lepel suiker in een steelpannetje. Voeg een beetje water toe en laat tot een stevige moes koken. De cranberries zijn klaar als ze gaan 'ploppen'.
Maak ondertussen de 'crumbles'. Neem 50 gr boter, 50 gr suiker en 75 gr bloem en meng dit tot een kruimelig deeg. Indien nodig kun je een beetje appelsap toevoegen om het deeg te binden. In plaats van gewone suiker kun je ook rietsuiker nemen, dat geeft een extra crunch.
Vet een kleine ovenschaal in, doe daar de vruchtencompote in en verdeel de deegkruimels daarover. Zet in de oven tot het deeg mooi bruin is (ongeveer 20  min op 200 graden).

Let bij kleine kinderen op dat de vruchten heel warm zijn als het uit de oven komt.

Over een trui en een vest

Een paar dagen geleden werd er in blogland geklaagd over al die vrouwen/moeders die maar snoeven met hun prachtig gelukte projectjes. Dat lijkt allemaal zo maar te lukken, vaak ook nog zelf bedacht en dat terwijl ondertussen een paar kindjes zoetjes zitten te spelen. Wel goed, ik begin dit nieuwe blogjaar daarom met een berichtje zonder foto’s. Want ik kan geen foto laten zien van de trui die volgens het patroon in een uur klaar zou moeten zijn. En ik ga ook geen foto laten zien van het vest, dat wel af is, maar niet toonbaar.

De trui.
Voor haar verjaardag had dochterlief een prachtig ballonjurkje van oma gekregen. En oma was zo goed om mij het patronenboek te schenken. Daarin stonden ook een aantal ‘easy-cut-patterns’. Goed voor beginnelingen en klaar binnen een uur. Ha!

Ik begon eraan op een avond dat ik dringend behoefte had aan een beetje bevestiging van mijn eigen kunnen. Iets dat dan diezelfde avond nog klaar is, is daarvoor bijzonder geschikt. En laat het ook nog inderdaad in een avond klaar zijn. Niet helemaal binnen een uur, maar kom. Alleen leken die mouwtjes mij wel heel erg nauw… De volgende dag bleek dat dochterlief met geen mogelijkheid haar peuterhandjes daardoor kreeg gewrongen. Ergens ter hoogte van de elleboog liep ze al vast. Dit kon nog aan mij liggen. In een vorm van misplaatste zuinigheid had ik de mouwen in de verkeerde richting geknipt en dus geen rekening gehouden met de rek van de stof. Dus nieuwe mouwen geknipt en erin gezet. En dochter met veel moeite ertoe gebracht om nog eens te passen (‘mama maakt, past niet, mijmij niet aan doen!’). Dit keer kwam ze tot aan de polsen. Grrrrr.
Na een pauze van een week of twee ben ik gisteren verder gegaan om de mouwen te vergroten door er een stuk tussen te zetten. Daar ben ik ruim meer dan een uur mee bezig geweest en ik heb al maar liefst een mouw af…

Uit datzelfde boek wilde ik ook een vest maken voor zoonlief. Ik had nog fleece over van de wikkeldeken en zou daarmee een stoer vest maken. Nu heb ik een heel lieve zoon die zo blij is dat mama iets voor hem heeft gemaakt dat hij nu al twee dagen zijn armen in een eigenlijk te klein vest wringt, maar vandaag de rits toch maar liever open heeft gelaten. En wat dat stoer betreft: het eerste commentaar van hun papa was dat ik het zeker niet weg moet gooien want hij vindt het een grappig vest voor dochter volgend jaar…

Leerpuntjes om te onthouden:
• wijk niet af van de aanbevolen kniprichting
• maak patronen uit Bizz-kids boeken altijd 1 a 2 maten groter dan de kledingmaat die je kinderen normaal dragen
• lees de beschrijving zorgvuldig om te zien welke stappen worden overgeslagen (of kijk achteraf waar de overgebleven stofdelen eigenlijk hadden moeten komen)
• denk niet dat je iets binnen een uur af kunt krijgen
• zorg dat je genoeg naalden op voorraad hebt (want die breken gegarandeerd net op het moment dat je denkt dat je het nog wel even af kunt maken voor het middagdutje uit is)
• geniet van de knuffel die je van je zoon krijgt om je teleurstelling goed te maken